Βόλτα Για Σένα

Πάμε πάλι απόψε μια βόλτα στο φεγγάρι

Θα έχουμε και τον ήλιο οδηγό

Μη ρωτάς γιατί,το παρελθόν μου έχω θάψει

Τώρα μες στα αστέρια μόνο εσύ κι εγώ

Τώρα αυτή η πόλη πια δεν με τρομάζει

Μες στη νύχτα τρέχω να σε δω

Είμαι με τα πόδια έχω κάψει το αμάξι

Φτάνει μες στην αγκαλιά σου να χαθώ

Νύχτα χωρίς φώτα νομίζω θα πεθάνω

Άσε με ξανά να τρελαθώ

Φωνάζω καθώς τρέχω,με βρίζουν κι από πάνω

Μα έχω το φιλί σου στο μυαλό

Να με περιμένεις όπως είσαι,μην αλλάξεις

Σπίτι σου θα΄ρθω να κοιμηθώ

Απόψε στο σκοτάδι το κερί να μην ανάψεις

Γιατί θα μείνει ένα σπίρτο σβηστό

Νύχτα χωρίς φώτα νομίζω θα πεθάνω

Άσε με ξανά να τρελαθώ

Φωνάζω καθώς τρέχω,με βρίζουν κι από πάνω

Μα έχω το φιλί σου στο μυαλό…!!!

Speechless

Νομίζω χάνουμε κι οι δυο στη μάχη μεταξύ μας

Από την πρώτη μέρα που μπήκε στη ζώη μας

Η σκέψη μας την πίεση συνέχεια μεγαλώνει

Η ένταση στα λόγια μας το πάθος μας σκοτώνει

Μπορώ να δω μπροστά μας το ατέλειωτο κενό

Μα δεν βρίσκω το φρένο πριν από τον γκρεμό

Είναι ασφαλές να πούμε ότι είναι άρρωστο αυτό

Όπως ξεκινήσαμε ανάποδα εσύ κι εγώ

Μόνοι μες στο δωμάτιο με τα σεντόνια σκισμένα

Η πρώτη φορά που αγκάλιασες σφιχτά εμένα

Οι κουρασμένες μας φωνές ξεχάστηκαν εκεί

Την τελευταία μας φορά, ένα καλοκαιριάτικο πρωι..!!!

Νεκρός

Ακούς θρήνους πίσω απ’τις κλειστές τις πόρτες

Βλέπεις τυφλούς να πέφτουνε στου δωματίου τις φλόγες

Νοιώθεις στα μάτια σου τον πόνο του θανάτου

Περνάνε από μπροστά σου οι μέρες του ποτού

Θυμάσαι μια ανάμνηση στα σπασμένα γυαλιά

Φοβάσαι τις αγάπες σου που γίνανε καρφιά

Ξέχασες τους φίλους σου μέσα σε μια στιγμή

Γλίστρησες στο σκοτάδι με ένα σβηστό κερί

Μούδιασε το μυαλό σου, το σώμα και η καρδιά

Λυπάσαι που οι φλέβες σου γίνανε κλαδιά

Μέθυσες απ’το τραγούδι που άκουγε το κορμί

Άφησες το χάδι της να σου σκίσει  τη ψυχή

Τώρα νεκρός σε μια βάρκα χωρίς κουπιά

Έχεις στα χέρια σου τσιγάρο μα ψάχνεις για φωτιά…!!!!

Κι αν

Κι αν νοιώθω ακόμα τις γυάλινες στιγμές

Βλέπω τις άδειες μας κλαμένες ψυχές

Κι αν κοιτάω ακόμα το απόμακρο κενό

Ονειρεύομαι μέσα σε αυτόν τον ήρεμο καπνό

Κι αν οι φωνές μας ζουν σε σπασμένες κασέτες

Οι νότες ερωτεύονται τους παιδικούς τους ψεύτες

Κι όταν οι σκέψεις βρίσκονται  μέσα σε ένα τσιγάρο

Οι σκιές μας παραμένουν στον μαυρισμένο ουρανό

Κι όταν ακούς μοναχικές φωνές στον ύπνο

Εξατμίζεται η κόλαση που στο όνειρο σου ρίχνω

Κι όταν τα μαύρα βιβλία απορροφούν ανθρώπους

Τα σκοτεινά φεγγάρια  ζουν σε φωτισμένους τόπους...!!!

Θέλω

Θέλω οι ψυχές μας να τριγυρνάνε μεθυσμένες

μέσα σε όνειρα με μελωδίες μαγεμένες

Θέλω τα λιμάνια στα νησιά να τραγουδάνε

και τα πουλιά στα μάτια σου να κελαηδάνε

Θέλω τα δέντρα να ανθίζουν στη φωτιά

μέσα στους δρόμους να γελάνε τα παιδιά

Θέλω τα κύματα να ξεβράζουνε ελπίδες

να ονειρεύεσαι τις μπόρες που δεν είδες

Θέλω η καρδιά σου να ξενυχτάει με παρέα

να της σκαλίζω τα ποιήματα τα πιο ωραία

Θέλω το πάθος να σου κλέβει τη σιωπή

ουράνια τόξα να ξανάρθουν με βροχή...!!!

Dead Angel

Τα μάτια μου καρφώθηκαν στη γη

Το βήμα μου έγινε βαρύ

Τα δάκρυα μου κύλισαν από την καρδιά

Αυτό το φθινόπωρο σε πήρε μακρυά

Τα όνειρα που κάναμε παιδιά έγιναν φωτιά

Τα φωτεινά αστέρια έγιναν καρφιά

Ο άνεμος σταμάτησε τις σταγόνες της βροχής

Το πέταγμα σου μάτωσε τον ήχο της σιωπής

Μη κλαίς,χαμογέλασε μου άλλη μια φορά

Μη κλαίς,σήμερα θα αναστηθείς ξανά

Μη κλαίς,έγινες αστέρι στα έγκατα της γης

Μη κλαίς,γεννιέσαι στον ερχομό της αυγής

Η σκέψη της μορφής σου μου ανάβει τη φωτιά

Όμως τα δάκρυα μου τη σβήνουν ξανά

Τη μέρα που μας άφησες έκοψα τα μαλλιά

Πάνω σου πετρώσανε και γίνανε φτερά

Μαζί με τα πουλιά πετάς στη συννεφιά

Το άρωμα των ματιών σου διώχνει τη μοναξιά

Σαν πέφτει η νύχτα στα όνειρα σε ψάχνω

Κι απ΄την αλήθεια σου την παιδική υπάρχω

Μη κλαίς,χαμογέλασε μου άλλη μια φορά

Μη κλαίς,σήμερα θα αναστηθείς ξανά

Μη κλαίς,έγινες αστέρι στα έγκατα της γης

Μη κλαίς,γεννιέσαι στον ερχομό της αυγής…!!!

Snuff

Θάψε όλα τα μυστικά σου στο δέρμα μου

Φύγε μακριά με την αθωότητα κι άφησε με με την αμαρτία μου

Ο αέρας γύρω μου εξακολουθεί να γίνεται κλουβί

Και η αγάπη είναι απλά ένα καμουφλάζ που μοιάζει με οργή

Αν μ’αγαπάς άσε με να φύγω

Και τρέξε μακριά πριν το μάθω

Η καρδιά μου είναι πολύ ψυχρή για να νοιαστεί

Ότι δεν είναι μέσα της μπορεί να καταστραφεί

Άσε με στη μοίρα μου

Αν είμαι μόνος δεν μπορώ να μισήσω

Δεν αξίζει να σ’έχω

Το χαμόγελο μου έχει σβήσει εδώ και καιρό

Αν μπορώ να αλλάξω ελπίζω ποτέ να μην το μάθω

Συλλαβίζω ακόμα τις λέξεις σου στα χείλη

Και τις λατρεύω εκεί που γεύομαι κάθε φιλί

Δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω τη ζωή χωρίς το φως σου

Όλα αυτά σπάσανε όταν αρνήθηκες να πολεμήσεις τη σιωπή σου

Κράτα την αναπνοή σου,δεν με νοιάζει

Νομίζω έγινα σαφής

Δεν μισείς αρκετά για να αγαπήσεις

Δεν είναι αρκετό αυτό;

Εύχομαι μόνο να μην ήσουν φίλη μου

Τότε θα μπορούσα να σου κάνω κακό στο τέλος μου

Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι Άγιος

Από τότε που έχασα τον εαυτό μου πέρασε καιρός

Πήρα το θάνατο της ελπίδας για να σε αφήσω να φύγεις

Σπάσε τον εαυτό σου απ’τις πέτρες μου

Και φτύσε κρίμα στη ψυχή μου

Τη βοήθεια μου ποτέ δεν θα χρειαστείς

Με πούλησες για αν σωθείς

Δεν θέλω να ακούσω την οδύνη σου,γι’αυτό

Μπορείς να τρέξεις μακριά,είναι το ίδιο

Άγγελοι ψεύδονται για να έχουν τον έλεγχο

Η αγάπη μου τιμωρήθηκε πριν πολύ καιρό

Αν εξακολουθείς να νοιάζεσαι ποτέ μη με αφήσεις να το μάθω…!!!