Στέκομαι εδώ παρακολουθώντας τους αγγέλους στο κεφάλι μου
Σκάβουν στο τάφο της καρδιάς μου για να βρούν τη θλίψη μου
Πέφτω στα γόνατα και προσεύχομαι τα μάτια σου να λένε αλήθεια
Το να αναπνέω με ρίγη στα οστά και με άδεια φιλιά έγινε συνήθεια
Εσύ στοιχειώνεις με πάγο τις μοναχικές νύχτες μου χωρίς αγάπη
Χρωματίζεις τις σκιές που επιπλέουν πάνω στη μαχαιρωμένη ψυχή
Χτίζεις πύργους στη καρδιά μου και κάνεις έρωτα στη βροχή
Σβήνεις τη φωτιά απ’τα μάτια μου και εμφανίζεσαι στο κρύο γυμνή
Κι εγώ πάντα πρέπει να περιμένω σαν άρρωστος την αργή κάθοδο
Να σηκώνω τα χέρια στον ουρανό ρίχνοντας δάκρυα στο δρόμο
Με τους ήρεμους δαίμονες να μου μιλάνε με ακίνδυνες βροντές
Και στη ματωμένη μου σκέψη να υπάρχουν μόνο λευκές γραμμές ! ! !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου